Aan het einde van de jaren 1880 analyseerde Claude Monet de visuele waarneming door hetzelfde onderwerp onder verschillende omstandigheden van licht, atmosfeer en weer voor te stellen. In zo'n serie heeft hij de grainstacks bij zijn huis in Giverny afgebeeld. Deze grote, conische structuren van tarwe, 15 tot 20 voet hoog, beschermden het graan tegen regen en knaagdieren. Kenmerkend voor de Franse landbouwpraktijk waren de stapels die symbool stonden voor de welvaart op het platteland van het land. Monet bestudeerde de grainstacks gedurende verschillende seizoenen, omdat het zonlicht in intensiteit veranderde. Deze foto toont de herfstdageraad, op een moment dat de zon van de opstijgende mist afbrandt. De steunbalk is te zien tegen het ochtendlicht, dat een aureool om zich heen vormt. Van dichtbij ziet men een flikkerend patchwork van gebroken penseelstreken, elk een notatie van licht. Op afstand komen deze kleuren samen tot een briljant, glinsterend beeld.
