Zwart/wit fotografie geniet mijn voorkeur. Beelden zonder kleur roepen een zekere spanning op, het prikkelt de verbeelding. Je kunt op een wijze spelen met licht en donker, hoge contrasten, iets dat bij kleurfotofrafie niet werkt. Wat mij vooral boeit is het "film-noir" type bioscoop film van de vorige eeuw. Zoals bijvoorbeeld de klassieker 'The Third Man' met Orson Welles, vol contrastrijke beelden en mistige atmosfeer. Heerlijk vind ik dat. En natuurlijk het werk van meesters zoals bijvoorbeeld Cartier Bresson, Klein, Erwitt (teveel om op te noemen!) en de recent ontdekte Vivian Maier met haar unieke foto?s van New York en Chicago uit de jaren 50 zijn een lust voor het oog. Ik ontken niet dat dit alles een bron van inspiratie voor mij is en voel me soms de eenzame romanticus met het verlangen het huidige Rotterdamse stadsbeeld in die soms zo poëtische setting van toen vast te leggen.
