Het meisje dat ik achter me liet, Eastman Johnson...
Een jong meisje staat op een landtong, haar haren stromen in de wind. Het pad voor haar eindigt, dus ze moet of haar stappen teruglopen of proberen een andere weg te vinden. Johnson noemde dit schilderij The Girl I Left Behind Me, waarbij hij zich beroept op een Ierse ballade die populair was bij zowel de Unie als de confederale legers tijdens de Burgeroorlog. Daarmee opent de kunstenaar de mogelijkheid dat dit jonge meisje meer doet dan wachten op de terugkeer van haar man. Haar trouwring, glinsterend in het licht, spreekt van betrokkenheid bij haar vereniging, maar verwijst Johnson naar haar persoonlijke leven of naar de natie? Het gespleten hek onder haar scheidt het landschap, en de mist die haar omringt suggereert een wereld vol ambivalentie. Ze lijkt te wachten op een teken van wat er komt.
