Panorama met de ontvoering van Helen te midden van de wonderen der oudheid, Maarten van Heemskerck
Heemskerck schilderde dit eerbetoon aan de oude kunst in Rome, waar hij zowel de oudheid als het werk van hedendaagse meesters zoals Michelangelo (1475-1564) bestudeerde. 16de- of 17de-eeuwse Europeanen konden een beroep doen op deze viering van oud vernuft om hun eigen vernuft te valideren. Toen Heemskerck in 1535 dit panorama schilderde als aanvulling op de beroemde collectie oudheden van kardinaal Ridolfo Pio, betwistten geleerden nog steeds welke van deze monumenten het mooist waren. Heemskercks interpretatie van het verhaal, de ontvoering van Helen, koningin van de Griekse stadstaat Sparta, door Paris, een prins van Troje in Klein-Azië, een epos dat zich uitstrekt over de oude wereld tot aan Rome zelf, werd beïnvloed door versies van het verhaal die gebeurtenissen plaatsen tussen de wonderen van de heldhaftige prestaties van de oude wereld. Dit lichtgevende panorama is een van de beroemdste noordelijke landschappen van de jaren 1500; de reeks oude wonderen en het bewijs van de grootsheid van de oudheid zorgden voor een beeldpuzzel voor de kijker, die hem uitdaagde om de stukken te lokaliseren en te identificeren. In de Griekse en Romeinse literatuur was een regenboog het bewijs dat de boodschappersgodin Iris, geïdentificeerd door haar veelkleurige mantel, op weg was om een boodschap af te leveren. In dit verhaal waarschuwde ze Helena's man Menelaos, die van huis weg was
