Sint Catharina van Alexandrië, Rafaël
Catharina van Alexandrië, een prinses uit de vierde eeuw, bekeerde zich tot het christendom en onderging in een visioen een mystiek huwelijk met Christus. Toen zij haar geloof niet wilde opgeven, beval keizer Maxentius dat zij aan een gespijkerd wiel zou worden gebonden en doodgefolterd. Een bliksemschicht vernietigde echter het rad voordat het haar kon deren. Catharina werd toen onthoofd.
Rafaël heeft zich geconcentreerd op het visionaire aspect van het geloof van de heilige, door haar vast te leggen met haar hand op het hart en haar lippen gespreid, in een moment van goddelijke extase naar de hemel kijkend naar een gouden breuk in de wolken. Op de voorgrond staat een zaadhoofdje van een paardenbloem. De paardenbloem komt vaak voor in Nederlandse en Duitse schilderijen als symbool van christelijke rouw en de Passie (de marteling en kruisiging van Christus).
