In de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag.
Het schilderij Blauweregen (1917-1920), in de collectie van het Gemeentemuseum Den Haag, maakte ooit deel uit van een reeks van zeven werken die de blauweregen in Monets tuin verbeelden. De kunstenaar werkte jarenlang aan dit levenswerk, bestaande uit acht meterslange zinderende impressies van de waterlelievijver. In 1927 werden deze schilderijen in twee ellipsvormige ruimtes in het Musée de l’Orangerie in Parijs geïnstalleerd. Het plafond van deze voormalige plantenkas was helaas te laag om de serie blauweregens in het ontwerp op te nemen.
Blauweregen is een van Monets meest expressieve schilderijen. De bloemtrossen zijn teruggebracht tot een wirwar van uitbundige paarse en blauwe penseelstreken. Voor Monet was de herkenbaarheid van het onderwerp niet langer een uitgangspunt. In zijn verbeeldingen van Giverny liet hij langzaam maar zeker het onderscheid tussen lucht, water en wolken los. Hij vermeed elke vorm van dieptewerking en hanteerde een steeds lossere penseelvoering. Ook Blauweregen brengt je in verwarring. Zien we de bloemen tegen een blauwe hemel, of kijken we naar een reflectie in het water?
