Compositie IX, Wassily Kandinsky (1936)
Deze kalme en majestueuze compositie is opgebouwd rond het formele antagonisme tussen het harde en het zachte, tussen het levende en het geometrische, en onthult een nieuw ontdekte smaak voor het motief van de curve.
In zijn tekst Toile Vide, etc. (Canvas, Ruimte, etc.), schrijft Kandinsky: "Ik kijk door mijn raam. Verschillende koude fabrieksschoorstenen staan in stilte. Ze zijn onbuigzaam. Plotseling stijgt er rook op uit één enkele schoorsteen. De wind buigt het en het verandert onmiddellijk van kleur. De hele wereld is veranderd." De vormen, die lijken op transferbeelden die naar de oppervlakte drijven, contrasteren met de stelligheid van de grote, gekleurde diagonale lijnen, die uitzonderlijk zijn in Kandinsky's werk.
