De Bard, Thomas Jones (1774)
Op de rand van een klif, een harp vasthoudend, spreekt de laatst overgebleven bard een vloek uit over de Engelse indringers voordat hij zijn dood tegemoet springt. Dit dramatische historieschilderij is iconisch geworden voor Wales. Het is gebaseerd op Thomas Gray's gedicht The Bard en vertelt het verhaal van Edward I's legendarische slachting onder de Welshe barden.
Barden stonden in die tijd hoog aangeschreven in de Welshe samenleving, en men dacht dat zij afstammelingen waren van de Keltische druïden. Jones legt dit verband door zijn Bard druïdische kenmerken te geven - een lange witte baard en een gewaad met capuchon. De steencirkel op de achtergrond, gebaseerd op Stonehenge, benadrukt de oudheid van de druïde.
