De dame met de sluier (de vrouw van de kunstenaar), Alexander Roslin (1768)
De vrouw op het portret wordt gedeeltelijk verborgen door een zwarte zijden sluier. Onder de sluier is zij voor een speciale gelegenheid gekleed in wit kant en roze zijde. In de 18e eeuw was theater een belangrijk onderdeel van het leven van de hogere klassen. Jezelf verkleden, vermommen en dramatische rollen spelen was een gewoon tijdverdrijf. De dame met de sluier laat zien hoe men zich à la bolonaise - in de stijl van Bologna - kon kleden.
De vrouw glimlacht verleidelijk, maar lijkt toch geheimzinnig te willen blijven. Ze laat slechts een deel van zichzelf zien. Er zijn veel anonieme vrouwenportretten in collecties over de hele wereld. Vaak maken ze deel uit van een paar portretten van man en vrouw - zogenaamde pendantportretten. Het is niet ongebruikelijk dat zulke portretten in de loop der jaren van elkaar gescheiden zijn geraakt. En omdat de invloed van de vrouwen bij het schrijven van de kunstgeschiedenis is onderschat, zijn hun namen en identiteiten vaak vergeten. Daarom dragen veel van Roslins portretten nu de titel "Onbekende Vrouw". Maar de Dame met de sluier is niet een van deze vergeten vrouwen. Zij was namelijk de vrouw van Alexander Roslin: de Franse portrettekenares Marie Suzanne Giroust.
