Pieter Brueghel de Jonge (Brussel, 1564 of 1565 - Antwerpen, 1638) was een Zuid-Nederlands kunstschilder, oudste zoon van Pieter Bruegel de Oude. Toen hij vijf jaar oud was, stierf zijn vader en negen jaar later zijn moeder. Pieter en zijn broer Jan werden door Mayken Verhulst, hun grootmoeder langs moeders zijde, in huis genomen ('t Vliegend Peert te Mechelen) en daar opgevoed.
Pieter Brueghel de Jonge werd meester in 1585. Hij ging toen landschappen, religieuze onderwerpen en fantasie-onderwerpen schilderen. Voor deze laatste schilderijen gebruikte hij vaak vuur en groteske wezens, waardoor hij de bijnaam "De Helse Brueghel" kreeg. Hij was minder getalenteerd dan zijn vader en zijn broer Jan; hij moest het dan ook voornamelijk hebben van het kopiëren van zijn vaders' werken. Hij werkte samen met Pieter Neeffs (I) waarbij hij menselijke figuren toevoegde aan diens architecturale interieurs van kerken.
