Gezicht op de Westerkerk, Amsterdam, Jan van der Heyden (1660)
Dit is een van de beste zeventiende-eeuwse voorbeelden van wat we vandaag de dag een afbeelding met een hoge resolutie zouden noemen. De detaillering en de penseelvoering zijn zo fijn dat de afbeelding, hoe nauwkeurig je ook kijkt of inzoomt, nooit helemaal pixelig lijkt te worden. Toch heeft de schilder een heel vreemde fout gemaakt.
Kijk goed naar de figuren en je zult zien dat ze geen reflecties hebben. Neem de twee kleine meisjes, en de hond die tegen de paal plast. We zien het beeld van de paal weerkaatsen op het wateroppervlak, maar niet dat van de hond of de meisjes. Figuren als deze werden normaal gesproken toegevoegd nadat de rest van het schilderij klaar was, dus het lijkt erop dat van der Heyden gewoon vergeten is om de aanpassing te maken. Hij beschouwde het schilderij zeker als voltooid omdat het werd afgeleverd bij zijn opdrachtgevers, de gouverneurs van de Westerkerk in Amsterdam - de kerk in het midden van het schilderij.
