Hector, Nero, en Dash met de papegaai, Lory, Edwin Landseer...
Op 24 november 1837 legde koningin Victoria (1819-1901) in haar Journal vast dat Sir Edwin Landseer (1803-73) haar een schets had laten zien die hij diezelfde ochtend had gemaakt 'van een foto die hij voor mij moet maken van Hector en Dash'. Vijf dagen later merkte de koningin op dat ze 'het beeld van de honden had gezien, met de honden er alleen in geschetst, maar heel mooi' (Journal, 29 november 1837). Hoewel Lord Melbourne het schilderij naar verluidt op 23 januari 1838 bewonderde, zou koningin Victoria het schilderij pas op 9 april als 'af' en 'het mooist denkbare' beschouwen (Journal). Het werk werd in 1838 tentoongesteld in de Koninklijke Academie en werd door de Koningin 'te mooi' genoemd (Journal, 4 mei 1838).
Landseer's groepsportret van koninklijke huisdieren toont de windhond Nero, Hector de Schotse hertenhond, Dash de spaniël en Lory, de papegaai gezien krakende noten, binnen een naturalistisch interieur. Het lage gezichtspunt en de ontspannen positionering van de dieren geven het portret een gevoel van informaliteit en intimiteit.
