Hooirollen - Hooibalen op akker van Moetwil en van Dijk - Fotografie

Over "Hooirollen - Hooibalen op akker"

van Moetwil en van Dijk - Fotografie

Over het werk

In het hart van de Betuwe, in de warme zomermaanden, ontvouwt zich een tafereel dat doordrenkt is van landelijke charme en hard werken.

Een groep loonwerkers is bezig om de geperste hooirollen zorgvuldig op de kar achter de tractor te stapelen.

De hooirollen vertegenwoordigen het resultaat van vele uren arbeid, waarbij het gedroogde gras met precisie wordt verzameld en samengeperst tot compacte ronde balen. Deze balen zijn van onschatbare waarde als wintervoer voor het vee, en ze zijn een essentieel onderdeel van het boerenleven in de Betuwe.

Het zachte zomerlicht werpt een warme gloed over het geheel, waardoor de velden lijken te gloeien van leven en potentieel.

Traditioneel werd het hooi opgeslagen in hooibergen, maar moderne technologie heeft geleid tot het gebruik van geperste hooibalen en hooirollen (ronde balen), die in goed georganiseerde schuren worden opgestapeld. Deze efficiënte manier van opslag heeft het boerenwerk gemoderniseerd en maakt het mogelijk om voedsel voor het vee gedurende de wintermaanden te behouden.

Dit plaatje van het platteland van de Betuwe is een eerbetoon aan de hardwerkende mensen die het land bewerken en de tradities van het boerenleven in ere houden. Het is een herinnering aan de nauwe band tussen mens en natuur, waarin het harde werk van vandaag de voeding van morgen garandeert.

Het verschil tussen hooi en stro:

Hooi is gedroogd gras. Wanneer de boer zijn grasvelden maait, laat hij het gras in de zon liggen om te drogen. Daarna perst hij het samen tot hooibalen of hooirollen om te bewaren.
Hooi is veel malser en fijner dan stro waardoor het ook makkelijker te eten en te verteren is. Daardoor is het de ideale voedingsbron voor veel dieren op de boerderij. Zeker in de winter of in periodes van droogte, wanneer er geen of weinig vers gras in de wei staat, is de boer blij dat hij een voorraad hooi heeft om zijn dieren te voederen.

Stro is een restproduct van de graanoogst. De boer maait eerst alle bloeistengels of halmen om daarna de aren met het graan van de stengels te plukken. Wat overblijft op het veld zijn de geplukte bloeistengels en hebben een grovere structuur. De boer laat ze bewust op het veld achter om te drogen in de zon. Daarna rijdt hij een tweede keer over het veld om de gedroogde stengels samen te persen tot stropakken. Stro kan goed warmte isoleren wordt gebruikt als bodembedekking.