Jongen met kersen, Édouard Manet
Achter de oneerbiedige vrolijkheid van de oppas verbergt dit portret de tragedie van zijn lot. Alexandre, die de verfkwasten van Manet waste en af en toe voor hem poseerde, pleegde op vijftienjarige leeftijd zelfmoord in het atelier van de kunstenaar in de rue Lavoisier. De episode inspireerde Charles Baudelaire ook tot het schrijven van La Corde, een kort verhaal dat hij aan Manet opdroeg en dat aanvankelijk op 7 februari 1864 in Le Figaro werd gepubliceerd en later in de compilatie Le Spleen de Paris werd gepubliceerd.
Dit vroege werk, dat geïnspireerd werd door Caravaggio en de 17de-eeuwse Hollandse genreschilderkunst, valt in de realistische traditie, waarbij de stenen borstwering de ruimtelijke definitie van de compositie bepaalt. Voor het evidente portret associeert Manet een ander genre, een stilleven, terwijl de kersen een allegorie voor de zintuigen vertegenwoordigen. Bovendien is er een onderliggend concept van moderniteit in de voorstelling van het dagelijkse leven als onderwerp voor het schilderij, een concept dat het Baudelarisch perspectief van het beweren van de hedendaagse realiteit volgt. Het lijkt echter waarschijnlijk dat Manet de handen van de jongen opnieuw heeft geschilderd, omdat ze het materiële en stilistische karakter van zijn latere werken onthullen.
