Fantasie afbeelding van een Japanse Chrysant als woodblock. Gemaakt via AI.
Er worden al heel lang houtsnede prints gemaakt. Van Gogh verzamelde ze. Hiervan maakte hij schilderijen.
Lang geleden, in de mystieke tuinen van Kyoto, bloeide een enkele Japanse rode chrysant. Haar bloemblaadjes waren doordrenkt met de kleur van vermiljoen, een eerbetoon aan de zonsondergang boven de heilige bergen.
De oude monniken fluisterden verhalen over deze bloem. Ze vertelden over keizers die haar als een talisman droegen, over dichters die haar lof bezongen in haiku’s en over geliefden die elkaar ontmoetten onder haar schaduw.
De Japanse rode chrysant was niet alleen een bloem; ze was een symbool van geluk, een wegwijzer voor reizigers en een herinnering aan vergankelijkheid. Haar bloei was kort maar intens, als een vurige liefde die de seizoenen trotseerde.
Op een dag schilderde een jonge kunstenaar haar op zijde. Hij gebruikte penseelstreken zo delicaat als de bloemblaadjes zelf. Zijn kunstwerk werd beroemd in heel Japan en ver daarbuiten.
En zo leeft de Japanse rode chrysant voort, niet alleen in tuinen en tempels, maar ook in onze verbeelding. Ze herinnert ons eraan dat schoonheid vergankelijk is, maar haar betekenis blijft bestaan
