* Zeer mooi schilderij van kunstenaar Jheronimus Bosch
Het schilderij De Tuin der lusten is de titel die traditioneel gegeven wordt aan een drieluik van de Zuid-Nederlandse schilder Jheronimus Bosch in het Museo del Prado in Madrid. Dit deel is het middelste deel van het drieluik.
Het middenpaneel sluit naadloos aan op het linkerpaneel. Het landschap is vrijwel hetzelfde en bevat dezelfde vreemde rotsformaties en exotische flora en fauna. Op details is het middenpaneel echter compleet anders; zo bevat het onmogelijke elementen, zoals een plant, die uit een ei groeit, mansgrote vruchten, vliegende vissen en fabeldieren, zoals een griffioen, die de schilder overigens ontleende aan een gravure van Martin Schongauer. Het lijkt alsof de schilder Gods schepping hier ondersteboven keert.[8] Bovendien krioelt het er van de mensen, die naakt zijn afgebeeld. Opvallend is dat kinderen en oude mensen ontbreken. Onder de mensen bevinden zich ook mythische figuren zoals behaarde wilden, zeemeerminnen en zeeridders. Behaarde wilden waren in de kunst en literatuur van Bosch' tijd ongecultiveerde, goddeloze types, die in verband gebracht werden met een ongeremde seksualiteit. De schilder beeldt ze af als vrouw, waarmee hij dus seksueel ongeremde vrouwen lijkt te hebben willen afbeelden. Onder de mensen bevinden zich ook enkele negroïde vrouwen. Ook deze hadden in de middeleeuwen een negatieve betekenis en werden in verband gebracht met het kwaad, terwijl de zeemeermin in Bosch' tij
