Study in Black and Green, John White Alexander (1906) De geïdealiseerde, onbewogen vrouw, weergegeven alsof zij een kostbaar object was, was een favoriet onderwerp van rond de eeuwwisseling en een onderwerp dat bijzonder goed paste bij Alexanders temperament. Hier wordt een jonge schoonheid in beslag genomen door niets belangrijkers dan het vastspelden van een sieraad of bloesem aan de lage halslijn van haar elegante avondjurk. Het golvende streeppatroon van de rok, de rondingen bij de knieën en schouders en de contouren van het opgestoken haar rechtvaardigen de beschrijving van Alexander als "de schilder van de vloeiende lijn". Zijn schitterende penseelvoering valt vooral op in de weergave van de rijke stoffen en in de verder sobere achtergrond.
