De stad, August Strindberg (1903) We zien een donker landschap gedomineerd door een lucht vol monumentale wolkenformaties in wit, zwart en grijs. Het onderste deel van het schilderij bestaat uit een watervlakte en op de voorgrond een donkere oever. Op de achtergrond, aan de horizon, zien we een glimp van een stad. Een koepel steekt boven de andere gebouwen uit en wordt weerspiegeld in het water. Als je goed kijkt, kun je zien dat de kunstenaar de verf heeft aangebracht met een paletmes in plaats van met penselen. Strindberg, een soort polymathicus, was ook telegrafist, theosoof, schilder, fotograaf en alchemist. De schilderkunst en de fotografie boden middelen voor zijn overtuiging dat het toeval een cruciale rol speelde in het creatieve proces. Strindbergs schilderijen waren uniek voor hun tijd, en gingen verder dan die van zijn tijdgenoten door hun radicale gebrek aan gehechtheid aan de visuele werkelijkheid.
