Zelfportret in de hel, Edvard Munch (1903)
Zelfportret in de hel laat duidelijk zien hoe Munch in die tijd tegen zijn positie als man en kunstenaar aankeek: een privé-hel.
Op de voorgrond heeft Edvard Munch zijn eigen naakte en onbeschermde figuur geplaatst. De abstracte achtergrond is geschilderd met felle, expressieve penseelstreken die een intense, nerveuze sfeer oproepen. De kleurenschaal gaat van geel/oranje naar oranje/bruin via rood naar zwart en doet denken aan vlammen en rook. Het enorme zwarte veld links van de figuur vormt een enorme dreigende schaduw die zou kunnen doen denken aan een graf of een grote zwarte vleugel.
Het hoofd met zijn donkere contouren is rood als vlammen, terwijl de figuur van onderaf verlicht lijkt te zijn. Dit geeft de huid een wasachtige gele tint en benadrukt ook de witte gebieden van de ogen. Het lichteffect draagt zo bij aan de griezelige sfeer van de afbeelding. Een rode penseelstreek doorkruist de nek als een wond.
