De macrokunst van Marjolijn van den Berg
Minimalistisch & Rustgevend
De verzamelingen van Floris Kok
"Wat vroeger mijn hobby was, is nu mijn passie geworden. Ik kan ontzettend veel kwijt in mijn fotografie en het geeft mij veel terug," vertelt de fotograaf Floris Kok. Met zijn beelden vertelt Floris het verhaal van de mens. Door de sporen die de mens produceert en achterlaat vast te leggen, weet Floris de mens symbolisch in beeld te brengen. "Voor mijn onderwerpen probeer ik altijd iets te vinden dat mij nauw aan het hart ligt, iets waarover ik mijn mening wil delen door middel van beeld.”
Inspiratie maakt creatie
Floris is als beroep fotograaf. Daarnaast werkt hij als freelance schipper voor een organisatie die drijfafval uit de Amsterdamse grachten vist, met sloepen die gebouwd zijn van PET-flessen uit de Amsterdamse grachten. Maar zijn passie ligt vooral bij zijn werk als productfotograaf. Floris zegt: "Ik ben begonnen met het fotograferen van privéverzamelingen. Ik heb mij laten inspireren door fotografen die ik erg bewonder en ben mij blijven verdiepen in de verhalende kracht van objecten." Zo is de meester met licht en techniek Irving Penn een grote inspiratiebron voor de fotograaf. "Zijn serie van sigarettenpeuken was voor mij een keerpunt in mijn zienswijze op serieuze fotografie," licht Floris toe. Maar ook Takashi Suzuki met zijn serie Bau brengt Floris tot nieuwe inzichten. Floris vertelt: "Hij heeft hierin ruim 500 composities gemaakt van schuursponsjes om uit te zoeken wat de fotografische mogelijkheden waren van een alledaags voorwerp. Dat werk blijft mij verwonderen en ik word er iedere keer weer heel blij van als ik het zie.”
De passie achter zijn werk
Het verzamelen en oprapen van voorwerpen begon al vroeg voor Floris. "Als kleine jongen kon ik niets laten liggen tijdens mijn tochten door de Drentse bossen en velden. Ik nam broekzakken vol items mee naar huis." Maar de intentie om fotograaf te worden was er niet van jongs af aan. In 2013 besloot Floris het roer om te gooien en zijn hart te volgen. Na het volgen van de opleiding fotografische vormgeving ontwikkelde Floris een steeds grotere passie voor studiofotografie en het werken met kunstlicht. "Dat komt denk ik doordat ik hierbij controle heb over alle facetten van het uiteindelijke beeld en ik hierbij alle tijd kan nemen om tot een eindresultaat te komen dat aansluit bij het verhaal dat ik wil vertellen met de foto of fotoserie," zegt Floris. Na het vastleggen van zijn afstudeerproject over drijfafval realiseerde hij dat het verbeelden van zijn visie aan de hand van voorwerpen en objecten precies was wat bij hem paste, zowel op het gebied van fotografie als storytelling. Floris: "Het uitgangspunt is altijd dat ik een visueel aantrekkelijk en esthetisch beeld wil maken met voorwerpen die dat individueel niet altijd zijn. Een beeld met een tweede laag, waar men langer naar wil kijken. En ook een beeld dat meer vragen oproept dan dat het beantwoordt.”
Een puzzel zonder eind
Het werkproces van Floris begint met het vinden van het juiste onderwerp. "De onderwerpen van mijn werk en series komen meestal voort uit mijn eigen verwondering, verbazing of verontwaardiging over zaken die ik in mijn eigen omgeving waarneem. Als beeldmaker heb ik de innerlijke drang om die emoties te delen door middel van beeld. Het kan ook voorkomen dat mijn oog valt op een bepaald voorwerp dat op straat ligt. Daar doe ik dan niets mee, maar er begint wel iets te kriebelen als ik zo'n voorwerp vervolgens weer een paar keer zie liggen. Ergens neem ik dan de beslissing om dat maar eens te gaan oprapen en te verzamelen. Als het meezit dan zit daar een onderwerp in tegen de tijd dat ik er tientallen heb verzameld," begint Floris. Zodra hij een verzameling objecten heeft waar hij een onderwerp in ziet, gaat hij onderzoek doen. "Wat is het, waar is het van gemaakt, waar wordt het voor gebruikt, zijn er andere kunstenaars die hier al iets mee hebben gedaan. En de belangrijkste en moeilijkste vraag van allemaal: wat wil ik hiermee vertellen?" Zodra hij een beeld heeft van wat hij wil fotograferen, begint hij met fotografisch onderzoek. "Mijn werk en stijl zijn het meest herkenbaar in de grote composities die ik van veel gelijksoortige voorwerpen maak en vervolgens loodrecht van boven fotografeer. Hierbij besteed ik enorm veel aandacht aan de plek die ieder individueel object binnen de compositie inneemt, de relatie tussen de objecten onderling en hun relatie met de lege ruimte binnen het vlak," vertelt Floris. Voor Floris is het als een puzzel zonder eind. "Een beeld is voor mij af als het eindresultaat er uitziet alsof het moeiteloos tot stand is gekomen, alsof ieder voorwerp geen andere plek binnen de compositie had kunnen krijgen.”
Porcelain Soup
"Porcelain Soup" is voor Floris een van zijn favoriete foto's. "Het eindresultaat is voor mij een fascinerend zoekplaatje geworden met ontzettend veel details. Vanaf een afstand zie je niet waaruit het beeld is opgebouwd. Het is een vormeloze blauwe vlek in een gebroken wit vlak die uitnodigt om bekeken te worden," zegt Floris.
Het kunstwerk blikt terug naar de geschiedenis, maar wel met een directe link naar de huidige tijd. "De scherven komen uit de stad Amsterdam, waar ze lang geleden door onze voorouders waren weggegooid nadat de borden, kopjes, tegels en schoteltjes kapot en onbruikbaar waren geraakt. Hier zat eigenlijk de voorloper van het huidige probleem van de plastic soep als verhaal in opgesloten. Al deze scherven vertellen ons dus dat het probleem van de huidige wegwerpmaatschappij een probleem van alle tijden is."
