Dit werk is geschilderd voor de door Domenico Gavari gestichte kapel in de kerk van Santo Domenico, in Città di Castello (Umbrië, Italië), en illustreert een wonder van de heilige Eusebius, het weer tot leven brengen van drie jonge mannen, in overeenstemming met een literaire bron die in de 15e eeuw in Italië zeer populair werd. Twee andere schilderijen van hetzelfde altaarstuk zijn eveneens bewaard gebleven en zijn ondergebracht in de National Gallery (Londen) en het North Carolina Museum of Art (USA).
De verhalende subtiliteit van de drie gereanimeerde figuren, die verschillende momenten in hun terugkeer naar het leven uitbeelden - variërend van het nog steeds geproportioneerde lichaam aan de rechterkant tot de jongeman aan de linkerkant die al in het gebed te zien is - onthult Rafaël's opmerkelijke vermogen tot uitvinding.
Rafaël was een Italiaanse kunstenaar uit de Hoge Renaissance.
Rafaël is de naam waaronder hij nu wereldwijd bekend staat. Zijn echte naam was Raffaello Sanzio. Hij is ook bekend onder namen als Raffaello Santi en Raffaello da Urbino. Zoals bij veel kunstenaars uit de Italiaanse Renaissance wordt zijn leven beschreven in het beroemde boek Le Vite van de 16e eeuwse schilder en schrijver Giorgio Vasari.
