Slapend Meisje is een werk uit 1657 van de Delftse kunstschilder Jan Vermeer. Het schilderij, soms Slapende dronken meid aan tafel genoemd, markeert de overgang van traditionele historieschilderkunst naar de meer moderne vorm van genrestukken in het oeuvre van de jonge Hollandse meester. Uit röntgenonderzoek is gebleken dat zich in de deuropening eerder een hond bevond, en in de kamer erachter een man.
Techniek: olieverf op doek
Afmetingen: 87,6 × 76,5 cm
Johannes Vermeer (gedoopt te Delft, 31 oktober 1632 – begraven aldaar, 15 december 1675) was een Nederlands kunstschilder in de Gouden Eeuw.
Vermeer had een voorkeur voor tijdloze, ingetogen momenten. Hij blijft raadselachtig vanwege de onnavolgbare kleurstelling en het verbijsterende lichtgehalte. Vermeers schilderijen, meestal genrestukken en een paar historiestukken, allegorieën en stadsgezichten, onderscheiden zich door een subtiel kleurgebruik en een ideale compositie. Hij gebruikte soms dure pigmenten en had een grote voorkeur voor ultramarijn en loodtingeel.
