Ontdek de natuurfotografie van Maayke Klaver
De magie van de alledaagse natuur
Verlaten panden, druppels en meer, met Inge van den Brande
Al vanaf het moment dat de Noord-Hollandse Inge van den Brande wist van het bestaan van camera’s, hangt er eentje om haar nek. “Ik was slechts elf jaar toen ik mijn eerste camera kreeg,” begint ze. “En vanaf dat moment is mijn camera altijd bij mij geweest.”
Diversiteit aan toffe werken
Omdat Inge samen met haar camera opgroeide, heeft ze zichzelf de kneepjes van het vak geleerd. “Ik ben autodidact,” zegt ze, “en ik fotografeer graag veel verschillende onderwerpen.”
In haar shop zien we een diversiteit aan toffe werken. Ze maakt foto’s van druppels, skylines en meer en biedt daarnaast ook een breed scala aan stoere urbex werken. Je weet wel, van die verlaten oude gebouwen.
Pure druppels, echte druppels
De druppels die Inge fotografeert zijn pure druppels, echte druppels. Het lijkt iets dat je makkelijk in Photoshop kunt maken met wat filtertjes en magie, maar dat is niet zo. “Klopt, nee, dat doe ik niet in Photoshop. De druppels zijn echt en ze geven een heel bijzonder effect. Ze werken als het ware als een lens. De achtergrond wordt vervaagd en alles wat er in de druppel zichtbaar is, is haarscherp.” Met deze techniek weet Inge meerdere toffe werken te maken. “De compositie, het licht en de kleuren, alles doe ik zelf. Met veel geduld want zoiets is niet in een half uurtje gepiept,” legt ze uit. Soms kan het een hele middag duren voordat de foto die ze in gedachten heeft af is. “Zelf beleef ik veel plezier aan het maken van de druppelfoto’s, ik hoop dat anderen hier net zo veel plezier aan beleven als ik.”
Visueel ingesteld en ziet om zich heen de mooie composities
Inge is van nature erg visueel ingesteld en ziet overal om zich heen mooie composities en maakt hier foto’s van. Ze reist graag, en als de kans zich aandient, dan bezoekt ze een fantastische verlaten panden. Urbexlocaties, ofwel verlaten panden, zijn voor alle niet-fotografen een mysterie. De locatie van zo’n pand blijft geheim en dat is maar goed ook. We willen immers niet dat deze panden ontdekt worden door mensen die er slechte bedoelingen mee hebben. Desalniettemin is zo’n locatie waanzinnig interessant. Onze fantasie maakt dat we gaan nadenken over wat er zich ooit, in een ver verleden heeft afgespeeld. Wie hebben er gewoond? Wat was de reden dat ze (in sommige gevallen) halsoverkop vertrokken zijn? En vooral: waarom staat het leeg? Sommige gebouwen zijn zo ontzettend mooi dat we haast wel verbaasd zijn dat het leeg staat in extreme staat van verval. Op onze vragen zullen we nooit een antwoord krijgen, maar Inge geeft ons wel een mooi kijkje in deze geheime wereld.
Het favorieten werk van Inge
“Mijn favoriete beeld is My Old Piano,” zegt Inge. We zien hier een verstofte vleugel die misschien wel in haast is weggemoffeld onder een trappenhuis. Het ivoor heeft van de houten toetsen los gelaten en liggen er als losse blokjes schots en scheef op. Ooit heeft er hier iemand de sterren van de hemel op gespeelt en waarschijnlijk galmden de klanken van weergaloos door de zalen van het pand. Vandaag de dag zal het toestel ongetwijfeld zo vals als de neten klinken, toch genieten we van het instrument die floreert in paupere staat en desondanks een pareltje van een wanddecoratie zal zijn.
