Zuilen van de Schepping (NIRCam en MIRI compositiefoto) van NASA and Space

Over "Zuilen van de Schepping (NIRCam en MIRI compositiefoto)"

van NASA and Space

Over het werk

Zuilen der Schepping (NIRCam en MIRI compositiefoto)
Engelse titel: Pillars of Creation

Door beelden van de iconische Zuilen der Schepping van twee camera's aan boord van NASA's James Webb-ruimtetelescoop te combineren, is het heelal in zijn infrarode glorie ingekaderd. Het nabij-infraroodbeeld van Webb is samengevoegd met het midden-infraroodbeeld, waardoor dit stervormingsgebied in vuur en vlam staat met nieuwe details.

Talloze sterren zijn verspreid over het gebied. De sterren zijn vooral te zien in nabij-infrarood licht, wat een bijdrage is van Webbs nabij-infraroodcamera (NIRCam). Nabij-infrarood licht onthult ook duizenden nieuw gevormde sterren - zoek naar heldere oranje bollen die net buiten de stofzuilen liggen.

In het midden-infrarood licht is het stof goed te zien. De bijdragen van Webb's mid-infrarood-instrument (MIRI) zijn het duidelijkst zichtbaar in de lagen diffuus, oranje stof die de bovenkant van het beeld bedekken en zich ontspannen in een V. De dichtste stofgebieden zijn in diepe indigokleuren gehuld, waardoor ons zicht op de activiteiten binnen de dichte pilaren wordt belemmerd.

Stof vormt ook de spitsvormige pilaren die zich uitstrekken van linksonder naar rechtsboven. Dit is een van de redenen waarom het gebied overloopt van de sterren - stof is een belangrijk ingrediënt van stervorming. Wanneer zich in de pilaren knopen van gas en stof met voldoende massa vormen, storten deze onder hun eigen zwaartekracht ineen, warmen langzaam op en vormen uiteindelijk nieuwe sterren. Nieuw gevormde sterren zijn vooral zichtbaar aan de randen van de bovenste twee pilaren - ze barsten bijna uit elkaar.

Aan de bovenrand van de tweede pijler wijzen golvende rode details op nog meer ingebedde sterren. Deze zijn nog jonger en zijn behoorlijk actief tijdens hun vorming. De lava-achtige gebieden tonen hun periodieke uitstoot. Wanneer sterren zich vormen, zenden zij regelmatig supersonische stralen uit die kunnen interageren in wolken van materiaal, zoals deze dikke pilaren van gas en stof. Deze jonge sterren zijn naar schatting slechts een paar honderdduizend jaar oud, en zullen zich nog miljoenen jaren blijven vormen.

Bijna alles wat je hier ziet is lokaal. Het verre heelal wordt grotendeels aan ons zicht onttrokken, zowel door het interstellaire medium, dat bestaat uit schaars gas en stof tussen de sterren, als door een dikke stofstrook in ons Melkwegstelsel. Daardoor staan de sterren centraal in Webbs beeld van de Zuilen der Schepping.

De Zuilen der Schepping is een klein gebied binnen de enorme Adelaarsnevel, die 6500 km verderop ligt.