De macrokunst van Marjolijn van den Berg
Minimalistisch & Rustgevend
Een kijkje achter de schermen bij Ans Duin
Hoeveel tijd besteed je aan het maken van beelden en waar doe je dat het liefst?
Ik schilder iedere dag een paar uur, raak zelfs onrustig als ik niet kan schilderen en ik andere dingen moet doen. Ben dan ook gelukkig met mijn man die het meeste van het huishoudelijke werk op zich neemt zodat ik kan schilderen. ‘s Winters zit ik in mijn atelier en zomers vaak in de tuin te werken.
Wat is je favoriete beeld?
Het schilderij wat mij het liefste was, hoewel het nu verkocht, is “Alles is liefde”. Je kunt dit schilderij hieronder zien.
Dit schilderij heb ik gemaakt na een spirituele ervaring bij Reikiemaster Antonio Poioumen (ook kunstschilder). Het gaat te ver om dit verhaal hier in zijn geheel te plaatsen, maar het was een fantastische ervaring en meteen daarna ben ik aan dat schilderij begonnen.
Wie of wat is je inspiratie?
De schilderijen van Turner vind ik prachtig, de manier waarop hij het licht in zijn schilderijen verwerkt is inspirerend. Verder bewonder ik de stijl van Monet en van Gogh.
Wat doe je nog meer in het dagelijks leven?
Af en toe naar exposities waarvoor ik uitgenodigd wordt, uiteraard musea bezoeken, zoals onlangs de Hermitage in Amsterdam. Maar ook heel leuk was kortgeleden een bezoek aan het museum Het Amsterdams Grachtenhuis, dan realiseer ik me weer waarom ik zo van Amsterdam houdt met zijn prachtige panden en diversiteit aan mensen van allerlei pluimage.
Niets leukers als op een maandagochtend op de markt in de Jordaan te lopen of het Waterlooplein op een zaterdagmiddag. Vanwege mijn werkverleden als castingdirector kijk ik nog altijd met andere ogen naar mensen, ik zie geen lelijke mensen maar altijd het mooie of het interessante in een gezicht.
Wat hebben we je niet gevraagd, maar moeten we wel van je weten?
De reden waarom ik ben gaan schilderen! Het jaar 2006/07 was voor mij ziekenhuis in en uit, mijn benen wilden niet doen wat mijn hoofd wilde, ik had veel pijn en kon maar kleine stukjes lopen. Omdat ik aan huis gebonden was begon ik met kleine schilderijtjes te schilderen en toen kreeg ik positieve reacties van familie en vrienden.
In 2008 toen we in Almere gingen wonen, weer ziekenhuisonderzoeken en toen bleek dat ik 8 jaar een medicijn tegen hartklachten had geslikt welke de zenuwen van mijn spieren had aangetast. Nu kan ik weer redelijk lopen, maar een hele dag op een kunstmarkt kan ik helaas niet aan, dat blijft dus bij een bezoekje omdat het contact met andere kunstenaars voor mij belangrijk is.
Trots ben ik op het feit dat mijn grote schilderijen in galeries hangen, zoals bij ArtFusion in villa Arena te A’dam en galerie Scala te Culemborg. Afgelopen kwartaal had ik een expositie in het Flevoziekenhuis te Almere, loop je wekelijks als patient langs je eigen schilderijen, wel een gek gevoel.
Binnenkort weer een nieuwe expositie waar ik nu druk voor bezig ben.
