De macrokunst van Marjolijn van den Berg
Minimalistisch & Rustgevend
Een kijkje achter de schermen bij Bibi Veth
Vertel eens iets over jezelf en over jouw stijl.
Ik ben Bibi Veth, alweer 31 jaar -de tijd gaat veel te snel- en ben sinds 2011 een zzp’ende visual storyteller met portret- en eventfotografie als specialisatie. Ooit, toen ik net begon was dat heel anders. Inherent aan mijn persoonlijkheid wilde ik met het moeilijkste beginnen en hield me bezig met digital manipulation. Met een half idee in mijn hoofd maakte ik een foto om ‘m vervolgens helemaal te bewerken met Photoshop; een landschapje hier eruit en een ander landschapje daar erin…Zo ging het ongeveer. Ik maakte meer kunstwerkjes van mijn foto’s. Dat vond ik toen leuk.
Inmiddels is mijn stijl veranderd. Van vooral bewerkt en onecht, is het nu te omschrijven als authentiek en echt. Ik leg mensen vast zoals ze zijn, dus wat mij betreft hoeft iemand niet altijd met een big smile op de foto. De perfectie zit ‘m soms in het imperfecte. Als ik de vrije hand heb, kies ik per definitie voor rauwe zwartwit beelden. Net zoals een lach niet noodzakelijk is, is kleur in de foto’s ook niet noodzakelijk om een ‘kleurrijk’ beeld vast te leggen. Soms komt een persoon of situatie echt naar voren in rauw zwartwit. maar daar moet je wel van houden :)
Sinds ik mijn bedrijf heb, noem ik mijzelf ook geen fotograaf meer omdat mijn product tot iets meer dan dat is uitgegroeid. Als visual storyteller ben en ga ik op zoek naar het verhaal achter de mensen, of dit nu een persoon, bedrijf of evenement is. Ik schets het verhaal van evenementen en bedrijven dmv foto’s en tekst, waarmee ik de essentie pak en de kracht benadruk.
Dit geheel giet ik in een online storybord, zodat je altijd een online presentatie hebt van hetgeen je wilt vastleggen. Belangrijker nog, je kunt mensen meer meenemen in de sfeer van bijv. een evenement. Ik geloof er heilig in dat mensen in deze tijd moeten ‘zien’, voordat ze een beslissing maken. En dat is wat ik uiteindelijk doe; mensen zichtbaar maken!
Hoeveel tijd besteed je aan het maken van beelden en waar doe je dat het liefst?
Als fulltime visual storyteller (fotograaf) ben ik heel wat uurtjes zoet met fotografie. Is het niet met mijn DSLR, dan maak ik wel snapshots met mijn Galaxy note en Instagram. Maar ik herken me wel in wat Laura zegt, als ik geen opdracht heb, kan ik me soms moeilijk aanzetten tot het maken van fraaie platen. Ik zie soms de schoonheid niet meer van het Nederlandse landschap of stadsleven. In steden als Berlijn en Londen of zelfs op Bali vind ik het heerlijk om door stad en land te scharrelen om het straatleven te fotograferen. Zoveel interessante mensen, of eigenlijk meer mooie karakteristieke koppen. En hoe excentrieker hoe beter.
Bijna alle werken op Werk aan de Muur zijn ergens anders gemaakt bijv. in Ierland, Italië, Londen, Canada en op Bali. Het gras is dus soms wel echt groener aan de andere kant ;)
Wat is je favoriete beeld?
Lastige vraag! Ik heb meerdere werken waar ik tevreden over ben, maar met één van de werken heb ik echt een band. En dat is Lake o’Hara in Canada. Op dit meer ligt een restrictie, daar mag maar een bepaald aantal mensen komen. Wij hadden zo’n mazzel dat de allerlaatste dag, dat je dit schitterende natuurgebied kan bezoeken, iemand had afgezegd waardoor wij mee mochten. Het regende eerst keihard, maar daar eenmaal aangekomen, brak de zon door. Ik denk niet dat ik me happier heb gevoeld.
Het grappige is dat het werk dat het meest gekocht is totaal anders is. Juist een van mijn oudere werken toen ik nog creatieve manipulaties maakte.
Wie of wat is je inspiratie?
Inspiratie komt in velerlei vormen. Bepaalde mensen inspireren mij en dan niet alleen op fotografiegebied, maar ook situaties, landen of zelfs muziek inspireert of motiveert mij.
De jonge fotografen zoals Rosie Hardy, Lara Jade, Crissie White of Olivia Bee inspireren mij. Zij zijn op jonge leeftijd begonnen met fotografie, en nu erg succesvol. Niet alleen hun stijl vind ik mooi, die overigens heel verschillend is van fantasy, fashion lifestyle tot artistiek. Maar ook het feit dat zij zich niet laten weerhouden van hun passie en droom.
Zo heb ik ook bewondering voor Daniel Maissan, een Haarlemse fotograaf, ook wel bekend als a Man with a Leica. Ik hou van zijn rauwe contrastvolle foto’s waarmee hij een kijkje in iemands ziel geeft. Daarnaast leert hij mij wat makkelijker naar de wereld kijken, dat heb ik soms nodig. Of iemand waar ik respect voor heb is Laura Vink, die ik met haar kunde en positieve en high energy-instelling steeds groter zie worden.
Maar ook de high end oude garde heeft mijn visie op fotografie gevormd en dat doet het nog steeds. Ik ben fan van bijv. Richard Avedon, Annie Leibovitz of Gregory Crewdson. Allen een andere kijk op en uitvoering van fotografie, maar met zoveel passie en intelligentie. Ik hoop ooit nog zo ver te komen, wel op mijn manier uiteraard.
Wat doe je nog meer in het dagelijks leven?
Dit is mijn leven. Alles draait om mijn business en passie visual storytelling/fotografie. Ik ga graag op zoek naar de verhalen achter de mensen. Daarnaast blog ik veel over mijn werk op Frankwatching en sindskort StorytellingMatters. En als ik niet werk kun je me in een hoekje van de bank vinden met een boek, sta ik op de yogamat of pest ik mijn kat ;)
Wat hebben we je niet gevraagd, maar moeten we wel van je weten?
Eerder een ‘leuk om te weten’… Ik ben enorm fan van Mumford & Sons, mij betreft de beste band van het afgelopen jaar. En ik ben een echte kattenliefhebber, ik smelt bij het zien van kittens. Ja, ik ben af en toe een beetje gooey.
